Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
Η Ράστυ, είναι μια νεαρή γατούλα ηλικίας μόλις ενός έτους που έχει την τύχη να ζει σε ένα όμορφο σπίτι και να απολαμβάνει την φροντίδα και αγάπη των πολύ υπεύθυνων ιδιοκτητών της.
Η έμφυτη γατίσια περιέργεια και η επιθυμία της να εξερευνήσει ........άλλες γειτονιές,παρολίγο να της στοιχίζει τη ζωή της.
Η Ράστυ λοιπόν αποφάσισε να βγει από τον κήπο του σπιτιού της και να πάει για μια μικρή βόλτα στις κάτω γειτονιές!!!
Άργησε αρκετά να γυρίσει και οι ιδιοκτήτες της άρχισαν να ανησυχούν. Όταν κάποια στιγμή βρήκε το δρόμο της επιστροφής, έφερε στο σπίτι της πολύ αναστάτωση και στεναχώρια. Το πρόσωπο της Ράστυ ήταν γεμάτο αίματα, η μύτη της αιμορραγούσε και κάτω από το αριστερό ματάκι της ( στο βλέφαρο ) υπήρχε μια μικρή ανοιχτή τρύπα. Η Ράστυ ήταν κακόκεφη, αρνιόταν φαγητό και νερό και μόνο καθόταν σε μια άκρη λυπημένη, ενώ έδειχνε να πονά.
Οι ιδιοκτήτες της ανήσυχοι και μη ξέροντας τι της είχε συμβεί, έφεραν τη μικρή στο ιατρείο. Οι ίδιοι πίστευαν πως η Ράστυ είχε πέσει θύμα κάποιου γατοκαβγά ή ακόμα κάποιου θυμωμένου γείτονα που βλέποντας τη Ράστυ να εξερευνά τον κήπο του,ίσως να την κυνήγησε με πέτρες.
Η δική μου εκτίμηση όμως,ήταν διαφορετική. Καμιά φορά οι κτηνίατροι λειτουργούμε όχι μόνο με βάση τη γνώση και την εμπειρία αλλά την διαίσθηση, που όλοι την έχουμε αλλά ίσως λίγοι την πιστεύουμε και την καλλιεργούμε! Η εκτίμησή μου λοιπόν ήταν πως το ζώο είχε χτυπηθεί από αεροβόλο όπλο.
Φυσικά, ένα τέτοιο σενάριο ακούστηκε απίθανο και ιδιαίτερα τρομακτικό στους ιδιοκτήτες της Ράστυ. Τους φαινόταν αδιανότητο το ζώο τους να είχε πέσει θύμα τέτοιου τραυματισμού αφού οι ίδιοι είναι άνθρωποι που αγαπούν ιδιαίτερα τα ζώα και δεν μπορούν να φανταστούν πως κάποιος θα έκανε κάτι τόσο θλιβερό! Επίσης, η γειτονιά της Ράστυ είναι ιδιαίτερα ήσυχη και αυτό έκανε ακόμα πιο δύσκολα πιστευτό το δικό μου σενάριο περί .....πυροβολισμού.
Έτσι αρχικά, αρκεστήκαμε στο καθαρισμό της πολύ μικρής πληγής ( που έμοιαζε με νυχιά από άλλο γατί), στη χορήγηση αντιβιοτικών και παυσίπονων. Δόθηκε προτεραιότητα στην ανακούφιση του ζώου από τον πόνο αφού ήταν προφανές πως ο έντονος πόνος την εμπόδισε από το να φάει και να πιει νερό.
Για λίγες μόνο ώρες κράτησε η βελτίωση της Ράστυ κι'αυτό σίγουρα οφειλόταν στη χορήγηση του παυσίπονου. Εξακολούθησε να μην τρώει και να είναι πολύ κακόκεφη.
Αφού λοιπόν πήραμε τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της ,χορηγήσαμε στη Ράστυ αναισθητικό και έτσι μπορέσαμε να βγάλουμε ακτινογραφίες στο κεφάλι και το θώρακα του ζώου.
Τα αποτελέσματα των ακτινογραφιών άφησαν τους ιδιοκτήτες της Ράστυ έκπληκτους!!!!
Το ζώο είχε πραγματικά πέσει θύμα πυροβολισμού. Το ποιός και γιατί έκανε κάτι τέτοιο, είναι αδύνατον να ξέρουμε . Δυστυχώς το παιχνίδι με αεροβόλα όπλα είναι συχνό φαινόμενο και τα θύματα είναι συνήθως ανυποψίαστα ζώα. Ίσως βέβαια ο τραυματισμός της να ήταν εντελώς τυχαίος και ατυχής μαζί. Ίσως δηλαδή κάποιος, και αυτό θα θέλαμε να πιστέψουμε, σημάδευε κάτι άλλο και όχι την όμορφη Ράστυ αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Το ζητούμενο ήταν το πως θα λύναμε το πρόβλημα του ζώου που έδειχνε πως η παρουσία του βλήματος το ενοχλούσε πολύ και του προκαλούσε ιδιαίτερο πόνο.
Η προφανής λύση του προβλήματος λοιπόν θα ήταν η αφαίρεσή του. Αυτό ακουγόταν εύκολο, όμως αποδείχτηκε ιδιαίτερα δύσκολο.
Το βλήμα είχε κυριολεκτικά καρφωθεί πάνω από το τελευταίο δόντι του ζώου και κάτω από βολβό του ματιού. Μια λεπτομέρεια όμως που ευτυχώς πρόσεξα πριν βάλουμε το ζώο στο χειρουργείο , πραγματικά έσωσε τη Ράστυ από τεράστια ταλαιπωρία.
Το εξωτερικό λοιπόν τραύμα του ζώου βρίσκόταν κάτω από το αριστερό μάτι του. Όμως ήταν ξεκάθαρο στην ακτινογραφία (R = δεξιά), και προς έκπληξη όλων μας, πως το βλήμα βρίσκόταν κάτω από το δεξί μάτι του ζώου. !!!!!
Ήταν προφανές λοιπόν πως το ζώο είχε πυροβοληθεί κατά τέτοιο τρόπο που το βλήμα εισήλθε από την αριστερή πλευρά το προσώπου , διαπέρασε τη μύτη του και κατέληξε κάτω από το δεξί του μάτι.
Φανταστείτε πόση ταλαιπωρία θα περνούσε το ζώο και πόσο απογοητευτικό θα ήταν αν είχα βασιστεί στο εξωτερικό τραύμα μόνο και είχα επιχειρήσει την αφαίρεσή του από αριστερά! Το χειρουργείο της Ράστυ διήρκησε περίπου 3 ώρες και χρειάστηκε να της αφαιρέσω το τελευταίο δόντι της άνω γνάθου προκειμένου να φτάσω στη θέση που βρισκόταν καρφωμένο το βλήμα και να το αφαιρέσω.Αν λοιπόν είχα επιχειρήσει την αφαίρεσή του από αριστερά, όπως υποδείκνυε το εξωτερικό της τραύμα, όχι μόνο δεν θα είχαμε βρει το βλήμα αλλά η Ράστυ θα είχε άδικα χάσει ένα δόντι και φυσικά το πρόβλημά της δεν θα είχε λυθεί.
Το εκπληκτικό ήταν πως αμέσως μετά το χειρουργείο και παρά τον πόνο της εξαγωγής του δοντιού , η Ράστυ άρχισε να τρώει !!!!! Η όρεξή της ήταν απίστευτη αλλά και λογική αφού το ζώο είχε να φάει πολλές μέρες.
Η ιστορία της Ράστυ είναι ίσως κάπως συνηθισμένη αφού δυστυχώς το 'αθώο' παιχνίδι με τα αεροβόλα είναι σύνηθες....και θέλω να πιστεύω πως ήταν απλώς ένα παιχνίδι..............
Για άλλη μια φορά όπως σε προηγούμενο περιστατικό θα ήθελα να πω πως μεμονομένα περιστατικά ΔΕΝ χαρακτηρίζουν ούτε τη χώρα μας ούτε τους Έλληνες. Άσχημα παραδείγματα υπάρχουν σε όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσμου. Περιστατικά βασανισμού ζώων και ανθρώπων δυστυχώς είναι αμέτρητα σε όλο τον πλανήτη !
Η μικρή Ράστυ είναι καλά και απολαμβάνει την ήρεμία και θαλπωρή της όμορφης οικογενειακής ζωής που της προσφέρουν οι ιδιοκτήτες της. Ίσως έχει αναπτύξει μια μικρή .....κροτοφοβία που μπορεί όμως και να την σώσει από μελλοντικές περιπέτειες............