Η Λεπτοσπείρωση είναι μια πολυσυστηματική νόσος. Προσβάλλει δηλαδή πολλά και διαφορετικά όργανα στο σώμα του σκύλου και γι'αυτό τα κλινικά σημεία που εκδηλώνονται μπορεί να ποικίλλουν!
Η παράθεσης ΛΙΣΤΑΣ συμπτωμάτων για μια ασθένεια (είτε ζώου είτε Ανθρώπου), ιδίως όταν πρόκειται για άρθρα που απευθύνονται σε κοινό που δεν ειδικεύεται στο χώρο της Ιατρικής, δεν είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη τακτική. Είναι όμως αναπόφευκτη όταν κανείς εξηγεί και περιγράφει μια ασθένεια.
Η "κλασσική" αντίδραση ενός ανθρώπου που απλώς θέλει να ενημερωθεί πάνω σε μια ασθένεια, είναι η σύγκριση της εικόνας του ζώου του ( ή της δικής του) με τα αναφερόμενα της ΛΙΣΤΑΣ και στη συνέχεια ............ο πανικός! Διότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει τουλάχιστον ένα από τα αναφερόμενα συμπτώματα πάνω του ή πάνω στο ζώο του. Η Ιατρική και η Διάγνωση των ασθενειών δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση.
Οι περισσότερες ασθένειες και ιδίως οι πολυσυστηματικές ασθένειες όπως η Λεπτοσπείρωση χαρακτηρίζονται από πληθώρα συμπτωμάτων που τις περισσότερες φορές δεν είναι καν ειδικά της νόσου. ( πχ. Πυρετός, ανορεξία, κατάπτωση). Ιδιαίτερα λοιπόν στην περίπτωση της Λεπτοσπείρωσης πολλές από τις κλινικές της εκδηλώσεις της θα μπορούσαν να "ταιριάζουν" σε οποιαδήποτε άλλη πολυσυστηματική και μή νόσο!
Η Λεπτοσπείρωση κατά τη γνώμη και εμπειρία μου, αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα πολυσυστηματικής νόσου και η δυσκολία στη διάγνωσή της από μόνη της εξηγεί την πολυπλοκότητά της.
Τα χαρακτηριστικότερα (όχι όμως ΕΙΔΙΚΑ) συμπτώματα της Λεπτοσπείρωσης, προέρχονται από τη Νεφρική και Ηπατική δυσλειτουργία, όπως και από τις διαταραχές πηκτικότητας του αίματος!
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ, ΕΝΑΣ ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΜΠΟΡΕΙ:
1.Να μην μας δείξει ποτέ ότι αρρώστησε. Να νοσήσει δηλαδή "υποκλινικά". Αυτό μπορεί να γίνει αν το ανοσοποιητικό του σύστημα ανταποκριθεί και παράγει τα κατάλληλα αντισώματα(ή αν τα αντισώματα αυτά υπάρχουν ήδη στον οργανισμό του!).
Οι έρευνες έχουν δείξει πως ο αριθμός των ζώων που βρίσκονται θετικά στη Λεπτοσπείρωση είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των ζώων που νοσούν από αυτή την ασθένεια! Αυτό σημαίνει πολύ απλά, πως οι πιθανότητες να μολυνθεί ένα ζώο είναι μεν πολύ υψηλές, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα αρρωστήσει!
2.Να μας δείξει ελαφρά και πολύ γενικά κλινικά σημεία της ασθένειας και είτε να αναρρώσει χωρίς θεραπεία, είτε να χρειαστεί κάποια ελαφρά αγωγή.
3.Να νοσήσει βαριά και να εκδηλώσει πλήθος κλινικών σημείων και συμπτωμάτων, αλλά με την κατάλληλη και έγκαιρη αγωγή να θεραπευθεί.
4.Να μας στεναχωρήσει καταλήγοντας στο θάνατο μετά τη σύντομη εκδήλωση πολύ σοβαρών και πολύπλοκων κλινικών σημείων.
Στο σκύλο τα δύο όργανα που προσβάλλονται συχνότερα και σοβαρότερα από τη Λεπτοσπείρωση είναι ο ΝΕΦΡΟΣ και το ΣΥΚΩΤΙ. Οι ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ, όταν προσβληθούν (λιγότερο συχνά) εμφανίζουν δραματικές αλλοιώσεις.
Αλήθεια όμως είναι πως τα περισσότερα περιστατικά Λεπτοσπείρωσης στους σκύλους είναι αντιμετωπίσιμα και έχουν επιτυχή έκβαση.
Η περίοδος επώασης της νόσου, από τη στιγμή εισόδου του μικροβίου στον οργανισμό έως την εκδήλωση των πρώτων κλινικών σημείων (πυρετός, αδυναμία, κατάπτωση), είναι κατά μέσο όρο 7 ημέρες. Ποικίλλει όμως πολύ ανάλογα με τον οργανισμό.
Η εκδήλωση της νόσου μπορεί να είναι Υπεροξεία,Υποξεία,Οξεία και Χρόνια.
-Στην ΥΠΕΡΟΞΕΙΑ μορφή δυστυχώς η εξέλιξη είναι δραματική και ταχύτατη!
Τα προειδοποιητικά συμπτώματα είναι συνήθως ελάχιστα και ο θάνατος μπορεί να επέλθει πριν προλάβουμε καν να διαγνώσουμε τη νόσο.Πολλά από αυτά τα ζώα πέφτουν σε κώμα και πεθαίνουν πριν καν εκδηλώσουν Ηπατική ή Νεφρική ανεπάρκεια.
-Στην ΥΠΟΞΕΙΑ μορφή,
αρχικά εμφανίζεται πυρετός, ανορεξία, απροθυμία του ζώου να κινηθεί και υπεραισθησία(έντονες αντιδράσεις ακόμα και στο άγγιγμα) που είναι το αποτέλεσμα γενικευμένης φλεγμονής στους μυς του σώματος.
Όταν η νεφρική λειτουργία αρχίζει να επηρεάζεται, εκδηλώνονται: πολυδιψία, πολυουρία, εμετοί, ανορεξία και ταχεία αφυδάτωση.Εργαστηριακά ευρήματα είναι η άνοδος των παραμέτρων νεφρικής λειτουργίας (ουρία , κρεατινίνη). Η σταδιακή επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας εκδηλώνεται με ολιγουρία έως και ανουρία! Σε μερικά ζώα που επιβιώνουν από την Υποξεία λεπτοσπείρωση, η λειτουργία των νεφρών αποκαθίσταται σε 2-3 εβδομάδες. Σε άλλα, εγκαθίσταται χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
-Στην ΟΞΕΙΑ φάση της Λεπτοσπείρωσης,
κυριαρχούν τα συμπτώματα από τη νεφρική και ηπατική δυσλειτουργία.
Αρχικά και εδώ, εμφανίζεται πυρετός, ρίγη και γενικευμένη μυϊκή ευαισθησία. Ακολουθούν εμετοί, ταχεία αφυδάτωση και διαταραχές της κυκλοφορίας.
Η ηπατική βλάβη με τη σειρά της, έχει και αυτή τόσο κλινικές όσο και εργαστηριακές εκδηλώσεις . Ο ΙΚΤΕΡΟΣ είναι συχνός στους σκύλους που προσβάλλονται από την οξεία μορφή της νόσου και σχετίζεται με την ηπατική νέκρωση που προκαλεί το μικρόβιο.
(ΦΩΤΟ. από το αρχείο του ιατρείου)
Διαταραχές πηκτικότητας του αίματος χαρακτηρίζονται από αιμορραγικούς εμετούς, αίμα στα κόπρανα, αιμορραγίες από τη μύτη και διάσπαρτες μικρές αιμορραγίες στο δέρμα (πετέχειες). Αν η κατάσταση χρονίσει, τότε το ζώο μπορεί να εκδηλώσει χρόνια ενεργό ηπατίτιδα και να καταλήξει με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια. Στον εργαστηριακό έλεγχο συνήθως παρατηρούνται άνοδοι σε όλα τα ηπατικά ένζυμα.
Ασθενείς τελικού σταδίου (λίγο πριν το θάνατο δηλαδή!), εμφανίζουν σοβαρή ΥΠΟΘΕΡΜΙΑ και κατάπτωση.
-Στη ΧΡΟΝΙΑ/ΥΠΟΚΛΙΝΙΚΗ λοίμωξη,
που εμφανίζεται σε ένα μεγάλο ποσοστό σκύλων όταν επιβιώσουν της υπεροξείας-υποξείας φάσης, κυριαρχούν ΜΗ ειδικά κλινικά σημεία. Στους σκύλους αυτούς γίνεται συνήθως διάγνωση χρόνιας διάμεσης νεφρίτιδας ή/και χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας.
Συστήνεται ο έλεγχος για Λεπτοσπείρωση να γίνεται στα ζώα εκείνα που εκδηλώνουν "ανεξήγητους" πυρετούς, πολυουρία/πολυδιψία, απώλεια βάρους, ασκίτη και γενικά κλινικά σημεία νεφρικής/ηπατικής νόσου άγνωστης αιτίας.
Το ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΟ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ(LPHS)
είναι μια πολύ σοβαρή κλινική εκδήλωση της ΟΞΕΙΑΣ Λεπτοσπείρωσης (σε σκύλους και Ανθρώπους). Πρόκειται για μια "έκρηξη" αιμορραγιών στους πνεύμονες με θανατηφόρο κατάληξη.
Ο πυρετός είναι από τα πρώτα κλινικά ευρήματα κατά την κλινική εξέταση του ζώου και μπορεί να συνοδεύεται από πόνους τόσο στις αρθρώσεις και τους μυς, όσο και σε εσωτερικά όργανα και εκδηλώνεται με απροθυμία του ζώου να κινηθεί.
Συχνά, η νόσος εκδηλώνεται και με ασυνήθιστες εκκρίσεις από τα μάτια του ζώου. Αυξημένη δακρύρροια, βλεννοπυώδες έκκριμα (τσίμπλες). Κλινικό σημείο που εύκολα παρερμηνεύεται ως Λεϊσμανίωση(Καλαζάρ)!!!!
Ζώα που επιβιώσουν της οξείας φάσης, μπορεί να εκδηλώσουν χρόνιες δυσλειτουργίες τόσο στους νεφρούς όσο και στο συκώτι.
Όλα τα παραπάνω, μάλλον μπερδεύουν παρά βοηθούν τον απλό αναγνώστη να κατανοήσει την ασθένεια της Λεπτοσπείρωσης και τη διάγνωσή της στο σκύλο. Κατανοητό! Είναι όμως ΔΥΣΚΟΛΗ αυτή η ασθένεια τόσο στην εξήγησή της, όσο και στη διάγνωσή της. Ελπίζω από τα γραφόμενα να γίνεται κατανοητό πως είναι απολύτως απαραίτητο να εξετάζεται ένα ζώο που εκδηλώνει την οποιαδήποτε ανωμαλία στην φυσική του κατάσταση από Κτηνίατρο.
Θερμή παράκληση, να μην χρησιμοποιείται κανένα ενημερωτικό άθρο και πολύ περισσότερο αυτής της ιστοσελίδας, ως εγχειρίδιο "Κτηνιατρικής Άνευ Διδασκάλου"! Διότι τότε η αρχική πρόθεση, που έχει να κάνει μόνο με την αφύπνιση του αναγνώστη και την ενημέρωσή του όσο και όλος ο κόπος και η προσπάθεια του αρθρογράφου..........πάνε χαμένα.